Staś
„Oto koziołek Staś ze Staszica oraz najstarsza lubelska lecznica”
- Data postawienia koziołka: 30 Czerwiec 2022
CompuGroup Medical zajmuje wysoką pozycję w ścisłej czołówce producentów oprogramowania dla sektora eHealth na świecie. Grupa dostarcza najnowocześniejsze oprogramowania dla sektora opieki zdrowotnej od ponad 25 lat.
Systemy medyczne CompuGrup Medical to rozwiązania informatyczne dla ponad 500 000 Klientów z 56 krajów. Polski oddział, którego siedziba znajduje się w Lublinie od wielu lat wspiera lokalne projekty oraz angażuje się w różne inwestycje promujące Lubelszczyznę.
Dlatego też kiedy Fundacja Lubelskie Koziołki zaproponowała ufundowanie odlewu autorskiego koziołka bez wahania podjęliśmy decyzję o współpracy. Dzięki temu mamy swój wkład w stworzenie Szlaku Lubelskich Koziołków. Jest nam niezmiernie miło, że Koziołek Staś stanie przy jednym z najstarszych szpitali w Lublinie i będzie cieszył oko nie tylko pacjentów szpitala ale również wszystkich przechodniów.
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1 w Lublinie.
Początkowo ulica nazywała się Poczętkowska (przez pewien czas niesłusznie zwana Początkowską) od klasztoru i kościoła pw. Poczęcia MB karmelitanek bosych zwanych poczętkami. Nazwa ta pojawia się już na planach z II połowy XVIII wieku i tylko wyjątkowo na planie z ok. 1825 roku zwie się ulicą „za Kryminałem”. Obecną nazwę ulica otrzymała w roku 1928.
Jest to trasa dawnego ciągu komunikacyjnego na terenie Przedmieścia Krakowskiego i jak wykazały badania archeologiczne, droga ta prowadziła niegdyś w wąwozie. Prawdopodobnie po pożarze w 1557 roku, na dzisiejszą ulicę Staszica rozszerzono wały obronne. Stąd też powstał w 1560 roku początek drugiej linii obronnej. Linia ta biegła przez wielki bastion na skraju nadrzecznej skarpy rzeki Czechówki, gdzie stanął w połowie XVII wieku klasztor sióstr karmelitanek (tzw. poczętek) ze szpitalem. Stąd linia obrony biegła ulicą Staszica, przechodząc na tyłach działek ulicy Kapucyńskiej, w kierunku południowym ku zespołowi klasztornemu pobrygidkowskiemu (MB Zwycięskiej). Dzięki tym murom system obronny Lublina oparł się o skarpy terenowe rzek Bystrzycy i Czechówki, wykorzystując przy tym naturalne ukształtowanie terenu.
Początki szpitala przy ul. Staszica oraz „Szarytki” .
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo ważną częścią swej działalności uczyniło opiekę nad osobami biednymi, starszymi, chorymi oraz opuszczonymi dziećmi. Siostry zostały sprowadzone do Lublina w 1730 roku do Kościoła św. Wojciecha, do którego przylegał Szpital św. Łazarza, następnie po blisko stu latach, władze miasta przeniosły fundację wraz ze „szpitalem szarytek” do klasztoru Sióstr Karmelitanek Bosych Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Poczętkowskiej (obecnie Staszica). Pierwsze łóżka szpitalne powstały tu najprawdopodobniej w 1834 roku. Opiekę nad chorymi sprawowały Siostry Miłosierdzia “Św. Wincentego á Paulo” zwane przez ludność “Szarytkami”. Na przełomie XIX i XX wieku powstała w Szpitalu aseptyczna sala operacyjna, spełniająca wszystkie ówczesne wymogi. W 1907 roku zamontowano pierwszy aparat RTG i powstała pracownia rentgenodiagnostyki.
W 1926 roku Szpital uzyskał Statut, w myśl postanowień którego otrzymał nazwę “Szpital Św. Wincentego á Paulo w Lublinie”. W 1927 roku powstał nowy 3 piętrowy pawilon na około 100 łóżek z przeznaczeniem na oddział położniczy i ginekologii operacyjnej z nowoczesną salą porodową i drugą aseptyczna salą operacyjną. Powstała parowa kuchnia szpitalna oraz pralnia mechaniczna. W okresie okupacji Szpital podlegał administracji i zarządowi niemieckiemu.
W listopadzie 1944 roku na bazie oddziałów szpitalnych utworzono pierwsze kliniki i od tego momentu kształcone tu były kolejne pokolenia medyków. Pierwszymi klinikami powstałymi przy ul. Staszica były: Klinika Chorób Wewnętrznych i Chirurgii. W maju 1950 roku przekazano w całości w skład Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 Szpital Św. Józefa. W 1954 roku władze miasta przekazały budynek przy ul. Chmielnej 1 dla potrzeb Kliniki Okulistyki, do Szpitala przyłączono również obiekty Szpitala Dzieciątka Jezus im. Vetterów, który funkcjonował przy ul. Staszica 11. Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 stał się wówczas ogromną jednostką lecznictwa specjalistycznego. W latach 1995/97 kliniki dziecięce zostały przeniesione do Dziecięcego Szpitala Klinicznego. Od 1 stycznia 1999 roku Szpital funkcjonuje pod nazwą: Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1.
Dziś w SPSK Nr 1 w Lublinie funkcjonuje 17 klinik oraz wiele innych jednostek medycznych i administracyjnych, które mieszczą się w kilkudziesięciu budynkach zlokalizowanych w większości w ścisłym centrum miasta przy ul. Staszica 11 i 16, ale także na ul. Radziwiłłowskiej, Chmielnej, Głuskiej i Langiewicza. Szpital zatrudnia ponad 2 tys. pracowników. Od 2016 roku realizowany jest Program wieloletni pn. „Przebudowa i rozbudowa Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 Uniwersytetu Medycznego w Lublinie”, w ramach którego zrealizowano już etapy prac przy ul. Radziwiłłowskiej i Głuskiej, wkrótce ukończony zostanie największy i najnowocześniejszy obiekt Szpitala przy ul. Staszica 16.
Foto-Relacja /Galeria
Autor zdjęć: Paweł Chyl
no images were found